Mi vida y mis amores
Blijf op de hoogte en volg Margereth
24 November 2015 | Ecuador, Quito
Bijna twee maanden verder dacht ik, laat ik maar eens een blog schrijven.
Ten eerste de tijd vliegt hier. Ten tweede ik heb het naar mijn zin. Mijn drijfveer om hier te zijn: de kinderen. Ik moet wel zeggen, doordeweeks vind ik leuker dan de weekenden. In de weekenden heb ik genoeg afleiding en leuke dingen te doen, maar toch mis ik dan mijn familie en vrienden. Doordeweeks heb ik hier geen last van, want zodra het maandag is en ik al die kindergezichten zie ben ik blij en voel ik mij een gezegend mens. Ik maak deel uit van iets moois. Ik vind het belangrijkste dat kinderen kunnen lachen en kind kunnen zijn, zij zouden zorgeloos door het leven moeten gaan. Helaas is de waarheid minder waar. Veel kinderen verkeren in een moeilijke thuissituatie. Geldproblemen, alleenstaande moeders, onwetendheid van ouders. Sommige kinderen worden geslagen en kunnen thuis hun energie niet kwijt. Sommige kinderen zijn op de opvang dan ook redelijk druk. Door wat de kinderen mee maken, wordt dit vaak geuit in kenmerken als agressie, teruggetrokkenheid of juist erg claimend gedrag en veel willen knuffelen. Beiden zijn zorgelijk. Wat duidelijk is dat de kinderen veel aandacht en liefde nodig hebben. Ik draag hierin mijn steentje bij.
Niet alle kinderen met een moeilijke thuissituatie worden geslagen, het is heus niet zo dat alle ouders/ opvoeders die weinig hebben, niet weten hoe om te gaan met hun kinderen. Een moeder van twee kinderen in de escolares groep is enige tijd geleden overleden. De vader was er al vandoor gegaan, voordat moeder overleden was. De oom van de kinderen heeft de zorg voor hun op zich genomen en hij heeft weinig, maar wat hij wel heeft is een goed hart. Hij geeft ze alles wat hij kan geven. Ik heb hem onlangs ontmoet en wat een vriendelijke man. Ik ben blij om te zien dat rijkdom niet alles is. Natuurlijk is het handig om geld te hebben, maar liefde en aandacht en er voor elkaar zijn is het belangrijkste.
‘Alles wat je aandacht geeft groeit’.
‘Verbinding vanuit het hart, maakt de wereld beter’.
En hoe voelde het voor mij om weer terug te zijn in Quito, Ecuador? Eigenlijk niet veel anders als eerst. En waarom niet? Voor mijn gevoel is er niet heel veel veranderd. Wat wel positief is, dat ik minder kinderen op straat zie werken werken. Een positieve ontwikkeling en ik hoor om mij heen, dat de president stap voor stap op weg is naar minder armoede. Nog een lange weg te gaan, maar alle beetjes helpen.
Het weerzien met het gastgezin: Helena, Manuel, Ana, waar ik in oktober 2011 twee weken verbleef, was super! Wat een vriendelijke mensen en ook nu staan zij weer voor mij klaar. Mijn Ecuadoriaanse familie! Ook het weerzien met Martha en haar dochter en haar kleinzoon was super. Haar kleinzoon kwam op mij afstormen. Ik had echt tranen van blijdschap in mijn ogen. Wat een vriendelijkheid en gastvrijheid. Ook zij staat voor mij klaar. Bij het gastgezin en Martha kan ik logeren als ik wil, er is altijd plek voor mij. Het doet mij goed om dat te weten.
Waar heb ik mij de eerste weken mee bezig gehouden? Natuurlijk mijn draai vinden, inmiddels is dat wel gelukt. Het weerzien met mensen, nieuwe mensen ontmoeten en beginnen met Spaanse les. Het ontmoeten van de kinderen en de collega’s. Beginnen met het opbouwen van een (vertrouwens)band.
Villa Ticca heeft 5 Ecuadoriaanse medewerkers. Er zijn drie juffen/begeleiders, elk staan ze op hun eigen groep. Er zijn 3 verschillende leeftijdsgroepen. Kinderen in de leeftijd van 2-3 jaar, 3-4 jaar en 4-5 jaar. Daarnaast is er de escolares groep, oftewel schoolgaande kinderen, vergelijkbaar met een BSO. De escolares groep is voor kinderen vanaf 5 jaar. In de ochtend komen de kinderen die ’s middags naar school gaan en in de middag komen de kinderen die ’s ochtends naar school gaan. In totaal zijn er 27 escolares kinderen binnen Villa Ticca. Ik heb de taak om de escolares groep te draaien, gelukkig nog wel met behulp van een collega. Het is best pittig, want er zijn veel kinderen, veel lawaai, door elkaar praten en andere taal. Het is een hele uitdaging, maar ik ben gemotiveerd en enthousiast. Elke dag is een leermoment en vooruitgang.
Voor een opdracht moesten de kinderen wat over hunzelf schrijven. Eén jongen schreef dat hij het leuk vind op de opvang, omdat ik er ben: por Margereth. En hij vindt het leuk om te voetballen met de andere kinderen, hij vindt het jammer als de opvang eind van de middag dicht gaat. Zulke momenten, zulke reacties, doen alle moeilijkheden en barrières in de schaduw verdwijnen. Ook heb ik een hele leuke kaart van een aantal kinderen gekregen, met de tekst ik hou van jou. Wat een prachtige kindertjes. Stuk voor stuk speciale lieve kinderen en allemaal uniek. Ze hebben allemaal al een plekje in mijn hart en ik zal mijn best doen om er samen een leuke tijd van te maken!
Besos y abrazos
Ten eerste de tijd vliegt hier. Ten tweede ik heb het naar mijn zin. Mijn drijfveer om hier te zijn: de kinderen. Ik moet wel zeggen, doordeweeks vind ik leuker dan de weekenden. In de weekenden heb ik genoeg afleiding en leuke dingen te doen, maar toch mis ik dan mijn familie en vrienden. Doordeweeks heb ik hier geen last van, want zodra het maandag is en ik al die kindergezichten zie ben ik blij en voel ik mij een gezegend mens. Ik maak deel uit van iets moois. Ik vind het belangrijkste dat kinderen kunnen lachen en kind kunnen zijn, zij zouden zorgeloos door het leven moeten gaan. Helaas is de waarheid minder waar. Veel kinderen verkeren in een moeilijke thuissituatie. Geldproblemen, alleenstaande moeders, onwetendheid van ouders. Sommige kinderen worden geslagen en kunnen thuis hun energie niet kwijt. Sommige kinderen zijn op de opvang dan ook redelijk druk. Door wat de kinderen mee maken, wordt dit vaak geuit in kenmerken als agressie, teruggetrokkenheid of juist erg claimend gedrag en veel willen knuffelen. Beiden zijn zorgelijk. Wat duidelijk is dat de kinderen veel aandacht en liefde nodig hebben. Ik draag hierin mijn steentje bij.
Niet alle kinderen met een moeilijke thuissituatie worden geslagen, het is heus niet zo dat alle ouders/ opvoeders die weinig hebben, niet weten hoe om te gaan met hun kinderen. Een moeder van twee kinderen in de escolares groep is enige tijd geleden overleden. De vader was er al vandoor gegaan, voordat moeder overleden was. De oom van de kinderen heeft de zorg voor hun op zich genomen en hij heeft weinig, maar wat hij wel heeft is een goed hart. Hij geeft ze alles wat hij kan geven. Ik heb hem onlangs ontmoet en wat een vriendelijke man. Ik ben blij om te zien dat rijkdom niet alles is. Natuurlijk is het handig om geld te hebben, maar liefde en aandacht en er voor elkaar zijn is het belangrijkste.
‘Alles wat je aandacht geeft groeit’.
‘Verbinding vanuit het hart, maakt de wereld beter’.
En hoe voelde het voor mij om weer terug te zijn in Quito, Ecuador? Eigenlijk niet veel anders als eerst. En waarom niet? Voor mijn gevoel is er niet heel veel veranderd. Wat wel positief is, dat ik minder kinderen op straat zie werken werken. Een positieve ontwikkeling en ik hoor om mij heen, dat de president stap voor stap op weg is naar minder armoede. Nog een lange weg te gaan, maar alle beetjes helpen.
Het weerzien met het gastgezin: Helena, Manuel, Ana, waar ik in oktober 2011 twee weken verbleef, was super! Wat een vriendelijke mensen en ook nu staan zij weer voor mij klaar. Mijn Ecuadoriaanse familie! Ook het weerzien met Martha en haar dochter en haar kleinzoon was super. Haar kleinzoon kwam op mij afstormen. Ik had echt tranen van blijdschap in mijn ogen. Wat een vriendelijkheid en gastvrijheid. Ook zij staat voor mij klaar. Bij het gastgezin en Martha kan ik logeren als ik wil, er is altijd plek voor mij. Het doet mij goed om dat te weten.
Waar heb ik mij de eerste weken mee bezig gehouden? Natuurlijk mijn draai vinden, inmiddels is dat wel gelukt. Het weerzien met mensen, nieuwe mensen ontmoeten en beginnen met Spaanse les. Het ontmoeten van de kinderen en de collega’s. Beginnen met het opbouwen van een (vertrouwens)band.
Villa Ticca heeft 5 Ecuadoriaanse medewerkers. Er zijn drie juffen/begeleiders, elk staan ze op hun eigen groep. Er zijn 3 verschillende leeftijdsgroepen. Kinderen in de leeftijd van 2-3 jaar, 3-4 jaar en 4-5 jaar. Daarnaast is er de escolares groep, oftewel schoolgaande kinderen, vergelijkbaar met een BSO. De escolares groep is voor kinderen vanaf 5 jaar. In de ochtend komen de kinderen die ’s middags naar school gaan en in de middag komen de kinderen die ’s ochtends naar school gaan. In totaal zijn er 27 escolares kinderen binnen Villa Ticca. Ik heb de taak om de escolares groep te draaien, gelukkig nog wel met behulp van een collega. Het is best pittig, want er zijn veel kinderen, veel lawaai, door elkaar praten en andere taal. Het is een hele uitdaging, maar ik ben gemotiveerd en enthousiast. Elke dag is een leermoment en vooruitgang.
Voor een opdracht moesten de kinderen wat over hunzelf schrijven. Eén jongen schreef dat hij het leuk vind op de opvang, omdat ik er ben: por Margereth. En hij vindt het leuk om te voetballen met de andere kinderen, hij vindt het jammer als de opvang eind van de middag dicht gaat. Zulke momenten, zulke reacties, doen alle moeilijkheden en barrières in de schaduw verdwijnen. Ook heb ik een hele leuke kaart van een aantal kinderen gekregen, met de tekst ik hou van jou. Wat een prachtige kindertjes. Stuk voor stuk speciale lieve kinderen en allemaal uniek. Ze hebben allemaal al een plekje in mijn hart en ik zal mijn best doen om er samen een leuke tijd van te maken!
Besos y abrazos
-
24 November 2015 - 08:17
Bianca Van Gelderen :
Hallo Margaret.
leuk om je verhaal te lezen, geweldi g wat je allemaal doet hoor. Ik denk een hele fijne llevenservaring, die pakt niemand je meer af. Geniet er van en veel succes hoor. -
24 November 2015 - 15:26
Dirko En Bennie:
Wat een mooi verslag voor een ieder een duidelijk kijkje in waar je mee bezig bent. Geweldig dat je het zo naar je zin hebt. Ook wel mooi te lezen dat je je eigen familie en vrienden toch ook wel mist :-) We hopen op gezette tijden graag nog meer van je te lezen om zo te horen hoe het met je gaat en waar je mee bezig bent op dat moment. -
24 November 2015 - 15:29
Dirko En Bennie:
En natuurlijk de groetjes van ons en pas goed op je zelf. Ik weet zeker dat je ook de groeten van Opa en Oma moet hebben. Ik zal ze morgen vertellen van je mooie verslag. -
24 November 2015 - 15:51
Geja:
Mijn leven mijn liefde .
Mooi begin van jou eerste verhaal Margereth . ❤️
Ook heel fijn om te lezen dat je altijd bij Helena / haar Fam en Martha terecht kan ,
Het is een heel mooi geschreven verhaal , en erg leuk om te lezen Margereth .
Die weekenden gaan ook nog wel goed komen . xxx
Skype en whatsapp is een mooi en handig iets hierbij !!!
Dikke knuffel en kus
Mam -
24 November 2015 - 17:36
Ria Bens:
Wat een prachtig verhaal Margereth en heel fijn dat je het goed naar je zin hebt.Wat een mooie baan heb je daar heb je echt een fijn gevoel van denk ik zo wens je heel veel geluk en plezier en kijk al uit naar je volgend verhaal en misschien ook foto`s groetjes Ria Bens en ook van Willy -
24 November 2015 - 18:05
Ria:
Mooi verhaal, Margereth. Petje af voor je. Fijn dat je iets kan betekenen aan de andere kant van de wereld, groet Ria -
24 November 2015 - 18:46
Fabienne:
Lief! -
24 November 2015 - 18:48
Petra En Henk.:
Hè meid, leuk om te lezen hoe het met je gaat daar in het mooie verre land -
24 November 2015 - 22:57
Rosa :
Hee meid,
Wat mooi om te lezen, stiekem wat emotioneel maar juist ook fijn om te weten dat het goed gaat en dat je geniet!!
Nu al een baan en zeker een waarin je jezelf kan zijn en iedere dag voldoening kunt halen uit de kinderen en hetgeen waar jij goed in bent. Een warm hart bieden is iets wat je uitdraagd. Margereth je doet het super, ga zo door en we kijken uit naar je volgende verslag. Knuffels van Rinaldo en mij (en dikkie) -
01 December 2015 - 22:10
Esther:
Margereth, wat een mooi verhaal! Het geeft inderdaad een inkijkje in de wereld waarin jij je nu bevindt, een wereld, waarin jij, zo te horen/lezen, erg nodig bent! Ga zo door!
Lieve groet, Esther Zelders (Taaltrein Groningen)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
